Τα δικαιώματα των παιδιών
Τα δικαιώματα των παιδιών
Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Τσαουσίδου Μαίρη
Τάνια Μάνεση
Ένα project φτιαγμένο από Εκπαιδευτικούς
Τσαουσίδου Μαίρη
Τάνια Μάνεση
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει το ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, όρισε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων.
Το μήνυμα αυτής της επετείου είναι «να γίνουν τα Μουσεία φορείς πολιτισμικών ανταλλαγών, με σκοπό την ανάπτυξη της μόρφωσης και της αμοιβαίας κατανόησης, τη συνεργασία και την ειρήνη ανάμεσα στους λαούς».
Με τον όρο Μουσείο εννοείται σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό της ICOM (International Council of Museums) «ένα μόνιμο ίδρυμα, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, στην υπηρεσία της κοινωνίας και της ανάπτυξής της, ανοικτό στο κοινό, που έχει ως έργο του τη συλλογή, τη μελέτη, τη διατήρηση, τη γνωστοποίηση και την έκθεση τεκμηρίων του ανθρώπινου πολιτισμού και περιβάλλοντος, με στόχο τη μελέτη, την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία».
Βάσει του σύγχρονου ορισμού τους τα μουσεία ικανοποιούν μια ιδιαίτερη ανθρώπινη ανάγκη, τη δημιουργία ενός μόνιμου αρχείου για το πώς έζησαν οι άνθρωποι και τι πέτυχαν σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο. Η παγκοσμιοποίηση έχει διαφοροποιήσει σαφώς τον ρυθμό της αλλαγής του κόσμου μας και σε ένα βαθμό έχει συνδέσει πλέον το τοπικό, εθνικό στοιχείο με το παγκόσμιο. Μέσα σε αυτό το εννοιολογικό πλαίσιο τα μουσεία είναι χώροι στους οποίους οι άνθρωποι μπορούν να εξερευνήσουν τις προσωπικές τους πεποιθήσεις εν τω μέσω καθολικών αληθειών. Εν ολίγοις, μπορούν να επιδείξουν στο πλατύ κοινό πώς διαμόρφωσαν τα γεγονότα και οι πεποιθήσεις των ανθρώπων του παρελθόντος την εμπειρία του παρόντος.
ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΕΙΩΝ:
Ψηφιακή περιήγηση στα Μουσεία του κόσμου
Μουσεια, an interactive worksheet by theopaki
liveworksheets.com |
Μουσεια, an interactive worksheet by evadogia
liveworksheets.com |
Παγκόσμια ημέρα μουσείων, an interactive worksheet by KaterinaGk
liveworksheets.com |
Η γιορτή της μητέρας ή ημέρα της μητέρας είναι εορτή προς τιμήν της μητέρας και της μητρότητας. Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, γιορτάζεται την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη.
Μάνα, μητέρα, μαμά…
Η γιορτή της μητέρας είναι μια ξεχωριστή ημέρα για τον καθένα, αφού τιμάμε το πιο σημαντικό και σπουδαίο πρόσωπο στη ζωή μας, αυτό που μας έφερε στη ζωή. Είναι μία ημέρα αφιερωμένη σε εκείνη, δείχνοντας με τον πιο γλυκό και απλό τρόπο, την αγάπη και την αναγνώριση για όσα έκανε, κάνει και θα κάνει για εμάς. Η γιορτή της μητέρας ξεκίνησε το 1850, αλλά ο λόγος που δημιουργήθηκε ήταν κάπως διαφορετικός. Συγκεκριμένα ξεκίνησε σαν ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους, τιμώντας και δείχνοντας αλληλεγγύη στον πόνο και τη μητρική αγάπη. Η Anna Jarvis ήταν η πρώτη γυναίκα, που διοργάνωσε το 1908, την ημέρα της μητέρας, στην Αμερική και μαζί με μία ομάδα εθελοντριών πρωτοστάτησαν για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής και την προσπάθεια μείωσης της παιδικής θνησιμότητας. Ο εορτασμός έγινε τόσο δημοφιλής που έξι χρόνια αργότερα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Woodrow Wilson καθιέρωσε ως επίσημη ημέρα την δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Καθιερώθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα των γυναικών. Η Αμερικανίδα Ανν Τζάρβις (Ann Maria Reeves Jarvis) διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες.
Το 1870 η Τζούλια Γουόρντ Χάου (Julia Ward Howe) διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης μητέρων με το σλόγκαν peace and motherhood με σκοπό, τα παιδιά να μη στέλνονται στον πόλεμο.
Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Τότε η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Παναγία με τον Ιωσήφ που πηγαίνουν τον 40ήμερο Ιησού στο Ναό για ευλογία. Να “σαραντίσει”, σύμφωνα με την σύγχρονη ορολογία. Μια κίνηση που ακόμα και σήμερα κάνουν οι χριστιανές μητέρες (Σαραντισμός). Ο παράλληλος εορτασμός της μητέρας ξεκίνησε το 1929 με προφανή τον συμβολισμό. Όμως κατά την δεκαετία του 1960, ο εορτασμός ατόνησε και ενισχύθηκε η δυτικόφερτη συνήθεια εορτασμού της 2ης Κυριακής του Μαΐου, αν και η εκκλησία επιμένει στην παλαιά ημέρα εορτασμού και διοργανώνει σχετικές εκδηλώσεις.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82
Μίνα Σκαρμούτσου
Για τη μαμά, an interactive worksheet by charou
liveworksheets.com |
Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού. Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός, προέρχεται από άλλα παιδιά, συνήθως της ίδιας ηλικίας και αποτελεί μορφή επιθετικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στη σχολική πραγματικότητα, με σοβαρές επιπτώσεις για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου και τη διαδικασία της μάθησης.
Tης συναδέλφου Kωνσταντινας Γρηγορίου
Δημιουργός sway: Γαβάνη Ράνια
Ε-ΒΟΟΚ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Δημιουργός παρουσίασης: Τάνια Μάνεση
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση: Πότε και πώς μιλάμε στα παιδιά για το σεξ
Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY), το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της IBBY ετοιμάζει ένα μήνυμα και μία αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Το 2021, υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το τμήμα των ΗΠΑ. Το μήνυμα της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου με τίτλο «Η μουσική των λέξεων» υπογράφει η αμερικανοκουβανέζα ποιήτρια Μαργκαρίτα Ένγκλ (γ. 1951) και είναι το ακόλουθο:
Όταν διαβάζουμε, το μυαλό μας βγάζει φτερά.
Όταν γράφουμε, τα δάχτυλά μας τραγουδούν.
Οι λέξεις είναι ήχοι από τύμπανα και φλάουτα στη σελίδα,
καλλίφωνα πουλιά που πετούν ψηλά, ελέφαντες που σαλπίζουν,
ποτάμια που κυλούν, καταρράκτες που ξεχύνονται,
πεταλούδες που στροβιλίζονται
ψηλά στον αέρα!
Οι λέξεις μας καλούν να χορέψουμε – ρυθμούς, στίχους,
χτυποκάρδια, παλιές ιστορίες και νέες,
φανταστικές και αληθινές.
Είτε είσαι στο σπίτι ασφαλής
ή τρέχεις να περάσεις τα σύνορα για μια άλλη χώρα
και μια ξένη γλώσσα, οι ιστορίες και τα ποιήματα
σου ανήκουν.
Όταν μοιραζόμαστε λέξεις, οι φωνές μας
γίνονται η μουσική του μέλλοντος,
ειρήνη, χαρά και φιλία,
μια μελωδία
ελπίδας. © SanSimera.gr
ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
Μαρία Κουτελίδα
Έλενα Νέστορα
Η παγκόσμια κοινωνία των πληροφοριών αποτελεί σήμερα μια απτή πραγματικότητα, η οποία μας ανήκει και στην οποία ανήκουμε κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο, μας περιβάλλει από παντού, γεμίζοντάς μας με την αφθονία της, σαγηνεύοντάς μας με τις υποσχέσεις της και τρομάζοντάς μας με τις εκπλήξεις της. Ο εικονικός κόσμος καταργεί το χώρο και το χρόνο, είναι πάντα εδώ και τώρα δημιουργώντας ένα σύμπαν διαφορετικό και φευγαλέο. Οι αναφορές αλλάζουν. Το Δίκτυο ανοίγει μια ουσιαστική συζήτηση με ολόκληρη την κοινωνία. Οι συνέπειες της επιταχυνόμενης εφαρμογής του γίνονται αισθητές σε όλα της τα πεδία: στις οικογενειακές σχέσεις, στην ψυχολογική συμπεριφορά των ανθρώπων, στην πολιτική οργάνωση, στον κόσμο των επιχειρήσεων και του εμπορίου, στην εκπαίδευση, στον τρόπο που δουλεύουμε και διασκεδάζουμε. Μας προσφέρει αφθονία πληροφοριών, γκρεμίζει τα γεωγραφικά σύνορα της γνώσης, συνενώνοντας τις εμπειρίες των ανθρώπων και παγκοσμιοποιώντας τους μύθους τους.
Χάρη στα δίκτυα εισαγόμαστε σ’ ενα είδος παγκοσμίου και πολύμορφου διαλόγου, χωρίς εμφανή όρια ή περιορισμούς, εκτός από αυτούς που εμείς οι ίδιοι επιβάλλουμε στους εαυτούς μας. Ένα μεγάλο μέρος του χρόνου που χρησιμοποιείται στο ΄Ιντερνετ αφορά ομαδικές συσκέψεις, εναλλακτικές συζητήσεις και φόρουμ γύρω από κάθε είδους θέματα. Ωστόσο, είναι αυτή ακριβώς η ανωνυμία και η πρόσβαση παντού που κάνει πολλούς από τους χρήστες του να συμπεριφέρονται όπως οι ραδιοπειρατές στο παρελθόν και να κυκλοφορούν στον κυβερνοχώρο σε αναζήτηση μακρινών και άγνωστων συνομιλητών, που τους προτείνουν από ερωτικά ραντεβού ως δοκιμές κρασιών, περνώντας από την πρόσβαση σε κυβερνητικές βιβλιοθήκες, σε τραγούδια ή σε αρχεία Πανεπιστημίων. Έτσι δημιουργείται η ανατριχιαστική δυνατότητα καταστροφής της προσωπικής ζωής κατά τρόπο ανεπίστρεπτο, που δεν έχει προηγούμενο.
Βήματα καθημερινής μελέτης της ορθογραφίας
1. Διαβάζω δυνατά το κείμενο που έχω για αντιγραφή και ορθογραφία.
2. Στις άγνωστες λέξεις της ορθογραφίας βάφω με έντονο χρώμα τα γράμματα και τις καταλήξεις που πρέπει να προσέξω.
3. Γράφω την αντιγραφή και ελέγχω για λάθη.
4. Ακούω πολύ προσεκτικά την ορθογραφία και την γράφω.
5. Μόλις τελειώσω ελέγχω κοιτάζοντας την αντιγραφή και υπογραμμίζω τα λάθη μου.
6. Αντιγράφω 3 φορές τις λέξεις που έχουν λάθος κάνοντας τα γράμματα που δεν έγραψα σωστά λίγο μεγαλύτερα και τα χρωματίζω.
7. Ακούω και ξαναγράφω την ορθογραφία.
Δραστηριότητες για καλύτερη ορθογραφία
Κάντε συχνές επαναλήψεις τους κανόνες της ορθογραφίας που υπάρχουν στα βιβλία της γλώσσας της αντίστοιχης τάξης.
Δώστε έμφαση στην αναγνώριση του είδους και του ρόλου των μερών του λόγου μέσα από κείμενα του βιβλίου. Δεν έχει νόημα να γνωρίζει τους κανόνες των ρημάτων για παράδειγμα, χωρίς όμως να μπορεί να αναγνωρίσει ποια είναι τα ρήματα σε ένα κείμενο.
Χρησιμοποιήστε τον υπολογιστή. Σε ένα αρχείο τύπου word υπαγορέψτε στο μαθητή λέξεις και φράσεις. Αν υπάρχουν λέξεις με λάθος ο αυτόματος ορθογράφος θα τις υπογραμμίσει με κόκκινο χρώμα. Τότε αφού σκεφτεί τους κανόνες πρέπει να τις διορθώσει.
Προσοχή! Ο ρυθμός με τον οποίο γράφει ο κάθε μαθητής δεν είναι ίδιος, ιδιαίτερα στις μικρές τάξεις. Εξετάστε λοιπόν σε πρώτη φάση αν η δυσκολία του μαθητή οφείλεται στο ότι δεν προλαβαίνει την υπαγόρευση της ορθογραφίας στην τάξη και συζητήστε το με το δάσκαλο.
Να θυμάστε να τονώνετε τόσο την αυτοπεποίθηση του παιδιού όσο και την ικανότητά του στην ορθογραφία, επιβεβαιώνοντάς την με κάθε ευκαιρία. Το κίνητρο είναι πολύ σημαντικό, καθώς τα παιδιά είναι πολύ πιο πιθανό να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στην ορθογραφία όταν η διαδικασία είναι διασκεδαστική, ελκυστική και ενδιαφέρουσα.
Το θετικό αποτέλεσμα είναι ένα συναίσθημα ικανοποίησης για όλους. Το παιδί βλέποντας την εξέλιξή του, θα νιώσει χαρά και αυτοπεποίθηση και θα αποκτήσει κίνητρο για να γίνει ακόμα καλύτερο, ενώ ο γονιός θα νιώσει περηφάνια και ανακούφιση.
Βαγγέλης Αλεξόπουλος
Στη χώρα μας η μέθοδος εκμάθησης της ορθογραφίας είναι απλή. Χρειάζεται μόνο να κάνει ο εκπαιδευόμενος 4 φορές αντιγραφή στο κίτρινο/ κόκκινο/ πράσινο τετράδιο και άλλη μια φορά ακόμη σε ένα φύλλο χαρτί.
Αν δεν λειτουργήσει αυτός ο τρόπος, τι μπορεί να συμβαίνει;
Εφόσον η συγκεκριμένη μέθοδος έχει εφαρμοσθεί κατ’ επανάληψη με τα ίδια αποτελέσματα, μήπως είναι καιρός να επανακαθορίσουμε το λόγο που μπορεί ένας μαθητής να έχει αυτή την απόδοση; Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι εύκολο για να δοθεί. Οι παράγοντες που επηρεάζουν είναι πολλοί (ατομικοί, πολιτισμικοί, περιβαλλοντικοί, βιολογικοί κλπ) και η σχέση μεταξύ τους είναι αμφίδρομη.
Με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία, σε αρκετές χώρες του κόσμου η ορθογραφία προσεγγίζεται από κάθε πλευρά της, εφόσον είναι κύριο συστατικό της γλώσσας, χωρίς να θεωρείται το παιδί ότι έχει κάποια ειδική εκπαιδευτική ανάγκη.
Κρίνεται σημαντικό να αναζητήσουμε το τι ακριβώς δυσκολεύει περισσότερο τον κάθε μαθητή ξεχωριστά και ειδικότερα ποιο κομμάτι της λέξης είναι λανθασμένο (κάνει λάθη στο θέμα ή την κατάληξη της λέξης;). Επίσης, μελετάμε εάν έχει κατανοηθεί ο γραμματικός κανόνας της λέξης (ως προς την κατάληξη κυρίως). Έπειτα ελέγχουμε αν το παιδί μπορεί να ξεχωρίσει τα φωνήματα μιας λέξης (φωνολογική ενημερότητα) και αν γράφει ό,τι ακούει (φωνημική επίγνωση). Σε περίπτωση που αυτά τα βήματα πραγματοποιούνται με επιτυχία, επιχειρούμε να εξετάσουμε την πιθανότητα να υπάρχει ασθενής ακουστική/ οπτική μνήμη εργασίας, να μην μπορεί δηλαδή να επεξεργαστεί ή να συγκρατήσει τις πληροφορίες που δέχεται το παιδί.
Τρόποι αντιμετώπισης (με βάση το γλωσσικό τρίγωνο):
Δημιουργήστε μία ιστορία για την όψη του κάθε γράμματος.
Εφαρμόστε την εικονογραφική μέθοδο για να θυμηθεί την ορθογραφία δύσκολων λέξεων.
Διαχωρίστε το θέμα της λέξης από την κατάληξη.
Δημιουργήστε με τα γράμματα της λέξης παζλ.
Μπερδέψτε τις συλλαβές της λέξης και ενώστε τες ξανά.
Φτιάξτε μία λέξη, που δεν υπάρχει (ψευδολέξη), γράφοντας την ανάμεσα σε άλλες και ζητήστε του να τη βρει.
Τοποθετήστε εικόνες και λέξεις και κάντε αντιστοίχιση.
Γράψτε τη λέξη με δαχτυλομπογιές, κόψτε τα γράμματα με ψαλίδι.
Αξιοποιήστε την οικογένεια λέξεων για την ομαδοποίηση κοινών φωνημάτων.
Διορθώστε τα λάθη της ορθογραφίας και ζητήστε να τα ξαναγράψει κρύβοντας κάθε φορά το γράμμα που πρέπει να θυμηθεί (τακτές επαναλήψεις).
Όταν κατακτήσει την ορθογραφία της λέξης, γράψτε τη λάθος, δώστε του χρόνο να την ανακαλέσει και να κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις.
Διαβάστε του μια λέξη και ζητήστε του να αφαιρέσει την τελευταία συλλαβή που άκουσε.
Συνεπώς, πριν ματαιωθείτε, παρατηρήστε το φαινόμενο και δώστε χρόνο στον μαθητή να μπορέσει να νιώσει άνετα κάθε φορά που γράφει.
Καλομοίρα Ζαπάντη
Πολλές φορές πάνω στην κούρασή μας, ανοίγουμε το στόμα μας και λέμε πράγματα που δε θα έπρεπε να πούμε. Τα παιδιά όμως δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά μεταξύ του τι κάνουν και του τι είναι. Έτσι λοιπόν όταν μέσα στον εκνευρισμό μας αποκαλούμε το παιδί μας «κακομαθημένο», «παλιόπαιδο», «τεμπέλη» ή οτιδήποτε αρνητικό, επειδή έκανε κάτι που δε θα έπρεπε να έχει κάνει, οι λέξεις αυτές γίνονται σπόροι που φυτεύονται μέσα στο μυαλό του. Οι σπόροι τελικά φυτρώνουν και τα αρνητικά αυτά χαρακτηριστικά γίνονται ακόμα μεγαλύτερα.
Ποιες θετικές φράσεις όμως ? αντί για αρνητικές ? μπορούμε να «φυτέψουμε», ώστε να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας; Τι μπορούμε να τους λέμε σε τακτική βάση, ώστε να καταλάβουν ότι τα αγαπάμε, ότι σεβόμαστε την προσωπικότητά τους και ότι πιστεύουμε στο μεγαλείο που κρύβουν μέσα τους;
Μου αρέσει να σε βλέπω να χαμογελάς.
Χρειάζομαι τη βοήθειά σου.
Πήρες σπουδαία απόφαση.
Ευχαριστώ που μου το είπες.
Είμαι περήφανη για σένα.
Μου αρέσει να περνάμε χρόνο μαζί.
Μου αρέσουν οι φίλοι σου.
Ποια ήταν η αγαπημένη στιγμή της ημέρας σου;
Θες να κάνουμε κάτι οι δυο μας;
Ποια είναι η γνώμη σου;
Πιστεύω σε σένα.
Η δασκάλα σου πιστεύει σε σένα.
Μου αρέσει να σε βλέπω να παίζεις.
Μου αρέσει να σε βλέπω να αθλείσαι.
Θα τα καταφέρεις, το ξέρω.
Σου έχω μια έκπληξη!
Εσύ πώς το βλέπεις; Εξήγησέ μου τη δική σου πλευρά.
Χαίρομαι που σε βλέπω χαρούμενο/η!
Δεν τρέχει τίποτα, όλοι κάνουμε λάθη.
Έφτιαξα το αγαπημένο σου φαγητό!
Έκανες σπουδαία δουλειά. Πρέπει να είσαι περήφανος/η για τον εαυτό σου.
Το αξίζεις.
Καταπληκτική ιδέα!
Σε ευχαριστώ που με βοηθάς.
Με κάνεις και γελάω.
Δεν παίζεσαι!
Σε εμπιστεύομαι.
Είσαι σπουδαίος φίλος/φίλη. Οι φίλοι σου είναι τυχεροί που σε έχουν.
Μπορείς να μου λες τα πάντα.
Θα είμαι πάντα δίπλα σου.
Πώς μπορώ να σε βοηθήσω;
Μου έλειψες.
Για πες μου περισσότερα?
Σε όλους μας έχει συμβεί.
Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
Η γνώμη σου είναι σημαντική. Να τη λες!
Δεν είναι κακό να λες όχι.
Η μέρα που γεννήθηκες ήταν μία από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.
Είσαι σπουδαίο παιδί.
Τι σου λέει το ένστικτό σου;
Τι σου λέει το σώμα σου;
Σε ευχαριστώ.
Πιστεύω ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο.
Σε ακούω. Σε προσέχω.
Θες να το συζητήσουμε;
Είναι δική σου απόφαση.
Συγνώμη. Δεν έπρεπε να αντιδράσω έτσι.
Τι μπορώ να κάνω για να γίνω καλύτερη μαμά (ή μπαμπάς) για σένα;
Σε αγαπώ.
Θα σε αγαπώ ό,τι κι αν γίνει.
Σοφία Τσιντσικλόγλου