Επιστημονική φαντασία – Όνειρα για ταξίδια στ’ αστέρια
Ταξίδι στον Άρη χωρίς επιστροφή
Μελλοντικοί χρόνοι
Μελλοντικοί ονομάζονται οι χρόνοι του ρήματος που φανερώνουν ότι κάτι θα συμβεί αργότερα στο μέλλον.
- Οι μελλοντικοί χρόνοι είναι τρεις:
- Ο Εξακολουθητικός Μέλλοντας φανερώνει ότι κάτι θα γίνεται στο μέλλον συνέχεια ή με επαναλήψεις.
- Ο Συνοπτικός Μέλλοντας φανερώνει ότι κάτι θα γίνει και θα ολοκληρωθεί στο μέλλον σε μια στιγμή.
- Ο Συντελεσμένος Μέλλοντας φανερώνει ότι κάτι θα έχει ολοκληρωθεί στο μέλλον πριν γίνει κάτι άλλο.
Υποθετικές προτάσεις
Σε ένα υποθετικό λόγο έχουμε:
Αν τελειώσεις νωρίς το διάβασμα, θα πάμε βόλτα
Υπόθεση Απόδοση
Υπόθεση Απόδοση
Οι υποθετικές προτάσεις χωρίζονται με κόμμα από τις ανεξάρτητες, από τις οποίες εξαρτώνται.
Χαμένοι πολιτισμοί – Ατλαντίδα
Ατλαντίδα Πλάτωνας
Η αναφορά του Πλάτωνα, που είναι ο μόνος ο οποίος έγραψε για την Ατλαντίδα και μάλιστα σε δύο Διαλόγους του, στον Τίμαιο και στον Κριτία, εξακολουθεί να αποτελεί αξεδιάλυτο μυστήριο που εξάπτει το ενδιαφέρον και αφήνει τη φαντασία να καλπάζει. Ένας πραγματικός μύθος καθώς δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί αλλιώς μιας και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία ένδειξη για την ύπαρξη αυτής της ηπείρου.
Υπήρξε, δεν υπήρξε η Ατλαντίδα, δεν μπορεί να δοθεί σαφής απάντηση, εφόσον οι έρευνες έχουν αποβεί άκαρπες μέχρι τώρα, δεδομένου ότι οι επιστήμονες και ερευνητές την έχουν αναζητήσει εξαντλητικά από τον Ατλαντικό και τις Αζόρες ως τις Σκανδιναβικές χώρες, και από την αμερικανική ήπειρο ως τη Σαντορίνη και τ’ ανοιχτά της Κύπρου.
Αφήγηση φανταστικής ιστορίας
Αφήγηση είναι η τέχνη του χρόνου, δηλαδή η εξιστόρηση με μια ορισμένη σειρά πράξεων και συμβάντων που διαπράττονται από τους ήρωες μιας ιστορίας. Ένα αφήγημα μπορεί να αναφέρεται σε πραγματικά ή φανταστικά γεγονότα. Όταν η αφήγηση αναφέρεται σε φανταστικά γεγονότα (π.χ. μύθος, παραμύθι, θρύλος) παρατηρούμαι ότι:
Ανεξήγητα φαινόμενα – Πέτρινοι γίγαντες
Stonehenge
Μεγαλιθικά μνημεία
Τα μεγαλιθικά μνημεία είναι μια κατηγορία μνημείων που υπάρχουν σε διάφορα μέρη του κόσμου, χρονολογούνται σε διάφορες εποχές και κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η χρήση στην κατασκευή τους λίθων τεράστιου μεγέθους. Τα κύρια σημεία εμφάνισής τους είναι n δυτική Ευρώπη, n Ασία και τα νησιά του Ειρηνικού ωκεανού.
O πιο διαδεδομένος τύπος μεγαλιθικών μνημείων είναι το Ντόλμεν, ένα δωμάτιο που χρησίμευε ως ομαδικός τάφος και ήταν κατασκευασμένο από μεγάλους λίθους στερεωμένους κάθετα στο έδαφος και σκεπασμένους από μια μεγάλη οριζόντια λίθινη πλάκα εμφανίζεται σε διάφορες ποικιλίες, πολλές από τις οποίες είναι αρκετά σύνθετες και επιβλητικές (π.χ. υπάρχουν Ντόλμεν με διάδρομο και καλυμμένες στοές). Εκτός από τα Ντόλμεν, άλλα χαρακτηριστικά μεγαλιθικά μνημεία είναι τα Μενίρ, μονόλιθοι τοποθετημένοι όρθιοι (το μοναδικό Μενίρ μέχρι στιγμής στην Ελλάδα έχει βρεθεί κοντά στη Λάρισα, στη Θέση Σουφλί-Μαγούλα), τα Κρόμλεχ, μεγάλιθοι που σχηματίζουν κύκλο και βρίσκονται κυρίως στη Βρετάνη (Καρνάκ) και στην Αγγλία (Στόουνχεντζ), και τα Αλινιεμάν, που είναι Μενίρ τοποθετημένα σε σειρές περισσότερο ή λιγότερο κανονικές.
O πιο διαδεδομένος τύπος μεγαλιθικών μνημείων είναι το Ντόλμεν, ένα δωμάτιο που χρησίμευε ως ομαδικός τάφος και ήταν κατασκευασμένο από μεγάλους λίθους στερεωμένους κάθετα στο έδαφος και σκεπασμένους από μια μεγάλη οριζόντια λίθινη πλάκα εμφανίζεται σε διάφορες ποικιλίες, πολλές από τις οποίες είναι αρκετά σύνθετες και επιβλητικές (π.χ. υπάρχουν Ντόλμεν με διάδρομο και καλυμμένες στοές). Εκτός από τα Ντόλμεν, άλλα χαρακτηριστικά μεγαλιθικά μνημεία είναι τα Μενίρ, μονόλιθοι τοποθετημένοι όρθιοι (το μοναδικό Μενίρ μέχρι στιγμής στην Ελλάδα έχει βρεθεί κοντά στη Λάρισα, στη Θέση Σουφλί-Μαγούλα), τα Κρόμλεχ, μεγάλιθοι που σχηματίζουν κύκλο και βρίσκονται κυρίως στη Βρετάνη (Καρνάκ) και στην Αγγλία (Στόουνχεντζ), και τα Αλινιεμάν, που είναι Μενίρ τοποθετημένα σε σειρές περισσότερο ή λιγότερο κανονικές.
Περιγραφή κτίσματος
Τι είναι η παράγραφος
|
Κάθε κείμενο αποτελείται από παραγράφους. Οι παράγραφοι δηλαδή αποτελούν τμήματα του κειμένου, σε καθένα από τα οποία αναπτύσσεται ένα διαφορετικό θέμα (παρουσιάζεται μια ιδέα, μια γνώμη, ένα συναίσθημα κ.λπ.). Ωστόσο, αν και κάθε παράγραφος ενός κειμένου έχει διαφορετικό περιεχόμενο, αυτό δε σημαίνει ότι το νόημά της δε σχετίζεται με το νόημα των υπόλοιπων παραγράφων του κειμένου. Παρατηρούμε δηλαδή ότι υπάρχει μια νοηματική συνέχεια μεταξύ των παραγράφων και ότι όλες μαζί αναπτύσσουν το γενικό θέμα ενός κειμένου εξηγώντας, n καθεμιά, κάποια συγκεκριμένη πλευρά του θέματος αυτού.
|
Τι είναι οι λέξεις-κλειδιά
Σε κάθε παράγραφο ενός κειμένου υπάρχουν κάποιες χαρακτηριστικές λέξεις που δηλώνουν το ξεχωριστό Θέμα της συγκεκριμένης παραγράφου. Αυτές είναι οι λέξεις-κλειδιά, με τις οποίες ο αναγνώστης καταλαβαίνει για ποιο πράγμα ακριβώς (ποια ιδέα, γνώμη κ.λπ.) γίνεται λόγος στην παράγραφο.
|
Πώς φτιάχνουμε νέες λέξεις;
Η παραγωγή και η σύνθεση είναι δυο τρόποι τους οποίους χρησιμοποιεί η γλώσσα για να φτιάχνει καινούργιες λέξεις. Παραγωγή έχουμε όταν από μια λέξη σχηματίζουμε μια άλλη:
|
κήπος
(πρωτότυπη λέξη) |
κηπουρός
(παράγωγη λέξη) |
Μπορώ να φτιάξω νέες λέξεις προσθέτοντας καταλήξεις σε λέξεις που ήδη υπάρχουν. Η διαδικασία αυτή λέγεται παραγωγή.
- πόρτ-α + -άρα = πορτάρα > ουσιαστικό
- φτωχ-ός + -ούλης = φτωχούλης > επίθετο
- χρυσ-ός + -ώνω = χρυσώνω > ρήμα
- απλ-ός + -ά = απλά > επίρρημα
Οι παράγωγες λέξεις είναι: α) ουσιαστικά, β) επίθετα, γ) ρήματα, δ) επιρρήματα
Μπορώ επίσης να ενώσω λέξεις και να φτιάξω ακόμα μεγαλύτερες. Η διαδικασία αυτή λέγεται σύνθεση.
|
α) Όταν σε μια λέξη βάλουμε στην αρχή ένα αχώριστο μόριο (ξε- , α-, ανα-, αει-, αμφι-, αρκι-, δια-, δικο-, δυσ-, εισ-,εκ-, εξ-, επι-, ημι-, ομο-, περι-, συν-,τηλε-, υπο-, υπερ-).
Παραδείγματα διψώ + ξε = ξεδιψώ γνωστός + α = άγνωστος |
β) Όταν ενώνονται δυο οι περισσότερες λέξεις.
Παραδείγματα δένδρο + κήπος = δενδρόκηπος πηγαίνω + έρχομαι = πηγαινοέρχομαι στενό + μακρύ = στενόμακρο ήλιος + βασιλεύει = ηλιοβασίλευμα |
ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ
Τα επιρρήματα είναι άκλιτες λέξεις που συνοδεύουν τα ρήματα ή τα επίθετα και φανερώνουν τόπο, χρόνο, τρόπο, ποσό, κ.ά. Τα επιρρήματα είναι τα εξής:
-
- Χρονικά: δηλώνουν το χρόνο που γίνεται κάτι. Απαντούν στην ερώτηση «πότε;». Είναι τα: σήμερα, τώρα, πέρυσι, έπειτα, κάποτε, …
- Τοπικά: δηλώνουν τον τόπο που έγινε κάτι. Απαντούν στην ερώτηση «πού;». Είναι τα: εδώ, εκεί, μέσα, έξω, βόρεια, κοντά, απέναντι, …
- Τροπικά: δηλώνουν τον τρόπο που έγινε κάτι. Απαντούν στην ερώτηση «πώς;». Είναι τα: έτσι, μαζί, σιγά, άσχημα, αλλιώς, ξαφνικά, …
- Ποσοτικά: δηλώνουν ποσότητα. Απαντούν στην ερώτηση «πόσο;». Είναι τα: λίγο, πολύ, τόσο, κάμποσο, περισσότερο, …
- Βεβαιωτικά: δηλώνουν βεβαιότητα. Είναι τα εξής: ναι, μάλιστα, βέβαια, …
- Διστακτικά: δηλώνουν δισταγμό. Είναι τα εξής: ίσως, τάχα, δήθεν, πιθανόν, …
- Αρνητικά: Δηλώνουν άρνηση. Είναι τα εξής: όχι, δεν, μην
Η μηχανή του χρόνου
|
Η Μηχανή του Χρόνου (The Time Machine) είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Χ. Τζ. Γουέλς, που εκδόθηκε το 1895. Ο Γουέλς πιστώνεται γενικά με την αύξηση της δημοτικότητας της έννοιας του ταξιδιού στο χρόνο χρησιμοποιώντας ένα όχημα που επιτρέπει στον χειριστή να ταξιδέψει σκόπιμα και επιλεκτικά. Ο όρος “μηχανή του χρόνου”, που επινοήθηκε από τον Γουέλς, χρησιμοποιείται πλέον παγκόσμια για αναφορά σε ένα τέτοιο όχημα.
Η Μηχανή του Χρόνου έχει μεταφερθεί σε δύο ταινίες μεγάλου μήκους με τον ίδιο τίτλο, σε δύο τηλεοπτικές εκδοχές και σε μεγάλο αριθμό βιβλίων κόμικς. Επίσης, ενέπνευσε έμμεσα πολλά έργα επιστημονικής φαντασίας σε πολλά μέσα. |
 |
Άλμπερτ Αϊνστάιν
Σύμφωνα με τη λαϊκή αντίληψη – και τον αιώνια υπερβολικό Τύπο -, ο Αϊνστάιν ήταν κάτι σαν μοναδική υπερευφυΐα, ένας άνθρωπος που βρισκόταν πολύ μπροστά από την εποχή του, ένας εγκέφαλος από άλλον κόσμο. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο απλή και ο Αϊνστάιν ήταν άνθρωπος της εποχής του, με προβλήματα, προτερήματα και ελαττώματα. Αυτό το τελευταίο κάνει το έργο του ακόμη πιο σπουδαίο και τον ίδιο αξέχαστο.
Το 1905, σε ηλικία 26 ετών, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δημοσίευσε πέντε από τις πλέον σημαντικές μελέτες στην ιστορία της επιστήμης, τις οποίες έγραψε στον ελεύθερο χρόνο που του άφηναν η εργασία του στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών της Βέρνης και η οικογενειακή του ζωή. Οι ιδέες του Αϊνστάιν άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο η επιστήμη έβλεπε τον κόσμο. Απέδειξε ότι τα άτομα υπήρχαν πράγματι, κάτι για το οποίο οι επιστήμονες δεν ήταν σίγουροι τότε. Είπε ότι το φως ταξιδεύει σε μικρά πακέτα και δεν είναι ένα συνεχές ηλεκτρομαγνητικό κύμα, θέτοντας έτσι τα θεμέλια της κβαντικής μηχανικής. Διατύπωσε την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία ο χώρος και ο χρόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι σε μια κοινή δομή, το χωροχρονικό συνεχές.
Το 1905, σε ηλικία 26 ετών, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δημοσίευσε πέντε από τις πλέον σημαντικές μελέτες στην ιστορία της επιστήμης, τις οποίες έγραψε στον ελεύθερο χρόνο που του άφηναν η εργασία του στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών της Βέρνης και η οικογενειακή του ζωή. Οι ιδέες του Αϊνστάιν άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο η επιστήμη έβλεπε τον κόσμο. Απέδειξε ότι τα άτομα υπήρχαν πράγματι, κάτι για το οποίο οι επιστήμονες δεν ήταν σίγουροι τότε. Είπε ότι το φως ταξιδεύει σε μικρά πακέτα και δεν είναι ένα συνεχές ηλεκτρομαγνητικό κύμα, θέτοντας έτσι τα θεμέλια της κβαντικής μηχανικής. Διατύπωσε την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία ο χώρος και ο χρόνος είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι σε μια κοινή δομή, το χωροχρονικό συνεχές.
- «0 Αϊνστάιν δεν πρόκειται να προκόψει στη ζωή του» είχε πει ο δρ Ζόσεφ Ντέγκενχαρτ, καθηγητής του στην έβδομη τάξη του γυμνασίου.
Τα διαλυτικά
